آیا بیماری روماتیسم پستان می‌تواند به سرطان تبدیل شود؟

بیماری روماتیسم پستان (که به نام التهاب پستانی غیرعفونی یا التهاب بافت پستان نیز شناخته می‌شود) به طور معمول باعث التهاب و تورم در بافت‌های پستان می‌شود. این وضعیت می‌تواند علائمی مشابه به سرطان پستان ایجاد کند مانند درد، حساسیت و قرمزی در ناحیه پستان. اما مهم است که بدانیم این بیماری به طور مستقیم به سرطان تبدیل نمی‌شود.
این عارضه به طور عمده به دلیل التهاب ناشی از عوامل غیرعفونی مانند مشکلات خودایمنی ایجاد می‌شود. اگرچه التهاب مزمن در برخی از شرایط می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد اما این بیماری به‌طور خاص یک عامل خطر برای سرطان پستان محسوب نمی‌شود. در واقع این دو بیماری تفاوت‌های زیادی دارند از جمله در نحوه رشد و گسترش سلول‌ها.
در مجموع در حالی که این بیماری علائم مشابه به سرطان دارد اما این بیماری به‌تنهایی تبدیل به سرطان نمی‌شود. اما برای اطمینان از تشخیص صحیح مهم است که فرد به پزشک متخصص مراجعه کرده و تحت بررسی‌های دقیق قرار گیرد.

روش‌های تشخیص این بیماری به منظور تمایز آن از سایر بیماری‌ها شامل چندین مرحله و آزمایش می‌باشد. در اینجا برخی از روش‌های رایج تشخیص این بیماری آورده شده است:

معاینه بالینی (Physical Examination)

پزشک با بررسی علائم ظاهری و احساس تورم، حساسیت و گرمی در ناحیه پستان می‌تواند به وجود التهاب در بافت پستان پی ببرد. این معاینه می‌تواند به شناسایی مشکلات اولیه کمک کند.

ماموگرافی (Mammography)

ماموگرافی یک روش تصویربرداری است که به شناسایی توده‌ها و تغییرات غیرعادی در بافت پستان کمک می‌کند. این آزمایش برای تمایز بین توده‌های خوش‌خیم (مانند التهاب) و توده‌های سرطانی مفید است. اگر قصد انجام ماموگرافی در شمال تهران را دارید می‌توانید به دکتر فاطمه محمدنژاد مراجعه کنید.

سونوگرافی(Breast Ultrasound)

سونوگرافی به پزشک کمک می‌کند تا تصاویر دقیق‌تری از بافت پستان دریافت کند و می‌تواند تشخیص‌های دقیق‌تری نسبت به ماموگرافی ارائه دهد به‌ویژه برای شناسایی تغییرات التهابی یا کیست‌های خوش‌خیم.

بیوپسی پستان (Breast Biopsy)

در صورتی که پزشک به هر دلیلی شک داشته باشد که توده‌ای سرطانی وجود دارد ممکن است بیوپسی انجام دهد. در این روش نمونه‌ای از بافت پستان برداشته می‌شود تا تحت میکروسکوپ بررسی شود و وجود سلول‌های سرطانی یا التهاب مزمن تایید یا رد شود.

MRI پستان (Breast MRI)

در بعضی موارد برای بررسی بیشتر وضعیت بافت پستان از MRI استفاده می‌شود. این روش تصویربرداری به‌ویژه برای بررسی نواحی که در ماموگرافی و سونوگرافی واضح نبوده‌اند مفید است.

آزمایش خون (Blood Tests)

آزمایش‌های خون می‌توانند به شناسایی علائم التهاب و یا عفونت در بدن کمک کنند. در صورت مشکوک بودن به بیماری‌های خودایمنی آزمایش‌های خاصی برای شناسایی مارکرهای التهابی انجام می‌شود.

آزمایش‌های روماتولوژیک (Rheumatological Tests)

برای تایید تشخیص این بیماری و ارزیابی احتمال وجود بیماری‌های خودایمنی دیگر آزمایش‌های روماتولوژیک مانند آزمایش آنتی‌بادی‌ها و فاکتور روماتوئید انجام می‌شود.

روش‌های درمان به نوع و شدت التهاب بستگی دارد. این درمان‌ها به هدف کاهش علائم، کنترل التهاب و جلوگیری از عوارض بیشتر انجام می‌شوند. در ادامه برخی از این روش‌ها را شرح می‌دهیم:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن برای کاهش التهاب و درد مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها به‌ویژه برای کنترل علائم اولیه مانند تورم و حساسیت پستان مفید هستند.
کورتیکواستروئیدها: در موارد شدیدتر پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را تجویز کند تا التهاب به‌طور موثرتر کنترل شود. این داروها معمولاً به‌صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می‌شوند و می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
آنتی‌بیوتیک‌ها: اگر التهاب به دلیل عفونت باکتریایی باشد (که نادر است) پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌هایی را برای درمان عفونت تجویز کند. با این حال این بیماری به‌طور معمول یک بیماری غیرعفونی است.
داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs): در صورتی که این عارضه ناشی از بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید باشد داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) ممکن است تجویز شوند. این داروها به کنترل پاسخ‌های التهابی بدن کمک می‌کنند.
پرهیز از عوامل محرک: برای کاهش التهاب و جلوگیری از تشدید علائم بیمار باید از عواملی که ممکن است باعث تحریک پستان شوند مانند فشار، ضربه یا دمای بسیار سرد یا گرم پرهیز کند.
درمان‌های فیزیوتراپی: در برخی موارد فیزیوتراپی و تمرینات خاص ممکن است برای کاهش درد و بهبود عملکرد پستان و عضلات اطراف آن مفید باشد. این روش‌ها به‌ویژه در صورت بروز گرفتگی یا تنش در عضلات ناحیه پستان موثر هستند.
آرام‌بخش‌ها و داروهای مسکن: در مواردی که درد شدید است پزشک ممکن است داروهای آرام‌بخش یا مسکن‌های قوی‌تری را برای تسکین علائم تجویز کند.
درمان‌های هورمونی: در صورتی که این عارضه به تغییرات هورمونی مربوط باشد (مانند تاثیرات قاعدگی یا یائسگی) پزشک ممکن است داروهای هورمونی مانند ضد بارداری‌ها یا درمان‌های جایگزینی هورمون‌ها را تجویز کند.
پشتیبانی روانی: گاهی اوقات استرس یا اضطراب می‌تواند علائم التهاب را تشدید کند. مشاوره روانشناسی یا درمان‌های کاهش استرس می‌تواند به بیماران کمک کند تا بهتر با بیماری کنار بیایند.
جراحی (در موارد نادر): اگر التهاب پستان به‌طور مزمن ادامه یابد و به سایر درمان‌ها پاسخ ندهد ممکن است جراحی برای برداشتن بافت‌های ملتهب یا توده‌ها مورد نیاز باشد. این روش در موارد نادر و شدیدتر انجام می‌شود.

برخی از عوامل التهابی مزمن می‌توانند خطر ابتلای این بیماری به سرطان را افزایش دهند. بنابراین پیشگیری از تشدید التهاب و مدیریت صحیح این بیماری می‌تواند به کاهش خطرها کمک کند. در اینجا روش‌های پیشگیری از تشدید بیماری را شرح می‌دهیم:

تشخیص زودهنگام و پیگیری منظم

انجام معاینات بالینی منظم و پیگیری‌های تصویربرداری (مانند ماموگرافی و سونوگرافی) برای شناسایی هرگونه تغییر در بافت پستان.
انجام آزمایش‌های روماتولوژیک و بررسی‌های دقیق توسط پزشک برای اطمینان از کنترل التهاب و جلوگیری از بروز مشکلات جدید.

مدیریت التهاب

استفاده از داروهای ضد التهابی (NSAIDs) یا کورتیکواستروئیدها طبق تجویز پزشک برای کاهش التهاب و کنترل علائم.
درمان بیماری‌های زمینه‌ای مانند آرتریت روماتوئید که می‌توانند موجب التهاب مزمن در پستان شوند.

سبک زندگی سالم

رژیم غذایی متعادل: مصرف مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. همچنین مصرف مواد ضد التهابی مانند امگا-۳ (موجود در ماهی‌های چرب) مفید است.
ورزش منظم: فعالیت‌های ورزشی منظم می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک کنند. ورزش‌های ملایم مانند پیاده‌روی یا شنا می‌توانند مفید باشند.
کاهش استرس: استرس می‌تواند باعث تشدید التهاب شود. انجام تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا، و تنفس عمیق می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

پرهیز از مواد تحریک‌کننده

پرهیز از مصرف الکل و دخانیات: الکل و سیگار می‌توانند التهاب را تشدید کرده و به‌طور غیرمستقیم خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند.
پرهیز از استفاده از مواد شیمیایی مضر: استفاده از محصولات شیمیایی که ممکن است با بافت پستان تماس داشته باشند باید محدود شود.

حفظ وزن مناسب

چاقی و اضافه وزن می‌توانند التهاب مزمن را افزایش دهند و با بیماری‌های خودایمنی مانند روماتیسم مرتبط باشند. حفظ وزن سالم از طریق تغذیه مناسب و ورزش می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.

مراقبت‌های هورمونی

در صورت نیاز به درمان‌های هورمونی (مانند داروهای ضد بارداری یا درمان‌های هورمونی برای یائسگی) باید تحت نظر پزشک باشد تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری شود.

پشتیبانی روانی

استرس و اضطراب می‌توانند التهاب را تشدید کنند. مشاوره روان‌شناختی یا حمایت‌های اجتماعی می‌توانند به بیماران کمک کنند تا با بیماری خود کنار بیایند و به بهبود شرایط کمک کنند.

مراجعه به پزشک متخصص

مشاوره منظم با پزشک متخصص روماتولوژی یا مامایی برای مدیریت التهاب و پیگیری سلامت پستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

این بیماری یک التهاب غیرعفونی است که علائمی مشابه سرطان ایجاد می‌کند اما به خودی خود به سرطان تبدیل نمی‌شود. تشخیص صحیح این بیماری از طریق معاینات بالینی، تصویربرداری و بیوپسی امکان‌پذیر است. درمان شامل داروهای ضد التهاب، کورتیکواستروئیدها و مدیریت عوامل زمینه‌ای است. برای پیشگیری مدیریت التهاب، سبک زندگی سالم، رژیم غذایی مناسب و پیگیری منظم پزشکی ضروری است.
در مرکز دکتر فاطمه محمد نژاد متخصص رادیولوژی و سونوگرافی ما اهمیت تشخیص دقیق و درمان به موقع بیماری‌های پستان را درک می‌کنیم. با استفاده از پیشرفته‌ترین تجهیزات تصویربرداری و با نظارت متخصصین مجرب شما می‌توانید از سلامتی خود اطمینان حاصل کنید. اگر علائم این بیماری یا هر مشکل دیگری را تجربه می‌کنید ما در کنار شما هستیم تا بهترین راه‌حل‌های تشخیصی و درمانی را ارائه دهیم. لذا اگر قصد دریافت مشاوره یا رزرو نوبت را دارید می‌توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس 02188671902 اقدام نمایید.


منابع
eurjbreasthealth.com
bmj.com